Zmieńmy Świat

W tym domu nie ludzie pracują tylko bestie.Mam nadzieję, że los sprawiedliwie ich potraktuje. Nie życzę im takiego samego traktowania, ale powinni być skazani na obojętność innych, na samotność w śród tłumu, w śród rodziny.

Nie mam słów ,jak to wszystko oglądałam nie mogłam zrozumieć jak człowiek może tak traktować drugiego człowieka.Coraz więcej jest takich afer wykrywanych i dobrze.Skąd w ludziach tyle zła nie mam pojęcia.

Bardzo trudny to temat,bardzo. Każdy  nas nosi w sobie przekonanie,że w ciężkiej chorobie w ostatnich dniach życia matki, ojca,babci... nie odda nigdzie pod opiekę obcych. Ale przychodzi taki dzień,gdy wiele osób staje "pod ścianą". Dom przestaje być bezpiecznym miejscem dla chorego. Pomoc w opiece ze strony rodziny,przyjaciół przestaje wystarczać. Brakuje pieniędzy na prywatne wizyty lekarzy, pielegniarek. Zresztą,komu jak komu,ale Tobie Przyjacielu, nie trzeba tego tłumaczyć. Ty znasz problem z kazdej ze stron.
Znasz też dramaty rodzin,które z wyrzutami sumienia,z rozdartym sercem szukają dla swoich bliskich miejsc,które zapewniłyby im lepszą opiekę. Po ujawnianych faktach, jak te z Radości, strach jeszcze bardziej się wzmaga. Jak rozwiazywać takie sprawy? Nie ma sposobu na stuprocentową pewność,że w domach opieki starzy i chorzy ludzie będą naprawdę bezpieczni. Wzmożenie kontroli? Zapewne tak. W jednym z podkrakowskich domów opieki w pokojach są zainstalowane kamery. To jest jakieś rozwiązanie. Świadomość tego,że w każdej chwili może pracownik "wylecieć" z pracy za złe traktowanie pensjonariusza, moze przynosić efekty. Ja jednakowoż widzę przyszłość w wolontariacie. Kiedyś miałam takie doświadczenia i wiem,że to ogromna pomoc dla prowadzących takie domy i autentyczne poprawienie warunków życia chorym czy niedołężnym. Szkolenie jest nieskomplikowane. Wiele prac to najprostsze czynnosci. Byle ideę taką szerzyć,uwrażliwiać ludzi, nie tylko młodych. Byle chętnych nie brakowało, a przepisy pomocne były.

Ostatnio edytowany przez Basia (2007-12-08 06:23:47)

Bogu dziękowac i mnie jeszcze ten problem bezpośrednio nie dotknął,ale wśród znajomych już sie pojawił. Takie dobre miejsca są u nas okupowane tak,ze na miejsce czeka się kilka lat. Wielu już nie doczekuje.

Z relacji telewizyjnych wynika, że te straszne rzeczy miały miejsce już kilka lat temu. Nie wspomniano o ewentualnych reperkusjach wywołanych maltretowaniem, więc pewnie odzewu nie było. Takich domów jest zapewne znacznie więcej. A i w szpitalach nie dzieje się dobrze. My lekarze wymagamy od pacjentów szacunku a to co dzieje się w szpitalnych izbach przyjęć woła o pomstę do nieba. Lekarze dyzurni traktują "pogotowiarzy" jako śmierdzące śmieci", zwracają się pogardliwym tonem wyższości, niegrzecznie, czasem agresywnie. pacjent i tu na dalszy plan schodzi. Liczą się wzajemne animozje, przydawanie sobie wartości. Zapominają, że wszyscy wykonujemy ten niewdzięczny zawód, a praca w karetce nie należy do najwdzięczniejszych. Chorzy słuchają tych niegrzecznych zdań i pewnie nie wzmacnia to ich szacnku do "białego personelu". Potem zdziwienie, dlaczego ludzie nas tak traktują. Etyka zawodowa upada więc nie tylko w Domach Pomocy, gdzie personel ma często niewiele wspólnego z medycyną - raczej pełni rolę opiekunów, towarzyszy w cierpieniu. Więc skoro "na szczytach" Opieki Zdrowotnej postępuje zgnilizna, to czego oczekiwac po tych, których działania misji nie wymagają ?